نسبت کفایت سرمایه

.1404/3/18 یکشنبه
نسبت کفایت سرمایه (Capital Adequacy Ratio - CAR) معیاری است که نشان‌دهنده توانایی یک بانک در پوشش دادن ریسک‌های مالی و اعتباری خود با استفاده از سرمایه‌اش است. این نسبت به‌عنوان یک ابزار کلیدی برای ارزیابی سلامت مالی بانک‌ها و مؤسسات مالی استفاده می‌شود. همچنین نسبت کفایت سرمایه ابزاری حیاتی برای ارزیابی سلامت و پایداری بانک‌ها است و به حفاظت از سپرده‌گذاران و سیستم مالی کلی کمک می‌کند. بر اساس مقررات بازل، بانک‌ها باید نسبت کفایت سرمایه‌ای حداقلی را رعایت کنند. این نسبت معمولاً بین 8% تا 12% تعیین می‌شود، اما ممکن است بسته به نوع بانک و شرایط اقتصادی متفاوت باشد.
فرمول محاسبه

 نسبت کفایت سرمایه به‌صورت زیر محاسبه می‌شود:

نسبت کفایت سرمایه=سرمایه بانک دارایی‌های وزنی ریسک×100 نسبت کفایت سرمایه=دارایی‌های وزنی ریسک سرمایه بانک×100
سرمایه بانک:  شامل سرمایه اولیه و سود انباشته است.
دارایی‌های وزنی ریسک:  مجموع دارایی‌ها که با توجه به ریسک‌های مختلف وزن‌دهی شده‌اند.

اهمیت نسبت کفایت سرمایه

حفاظت از سپرده‌گذاران:  این نسبت به بانک‌ها کمک می‌کند تا در برابر زیان‌های احتمالی و عدم بازپرداخت وام‌ها محافظت کنند.
پایداری مالی:  نسبت کفایت سرمایه بالا نشان‌دهنده پایداری مالی و توانایی بانک در مدیریت ریسک‌ها است.
مطابقت با مقررات:  بانک‌ها موظفند نسبت کفایت سرمایه را مطابق با استانداردهای بین‌المللی مانند بازل III حفظ کنند.

گروه‌های مشتری مرتبط:

  • سپرده‌گذاران حقیقی
  • کسب‌وکارهایی که به دنبال وام هستند
  • سرمایه‌گذاران در بازارهای مالی

محصولات مرتبط:

  • حساب‌های پس‌انداز
  • محصولات سرمایه‌گذاری
  • وام‌ها و تسهیلات اعتباری
برچسب خبر: بازل , ریسک بانک , سرمایه نظارتی , دارایی وزنی , CAR , کفایت سرمایه
آخرین خبرها
1399/4/21 شنبه